Monday, May 9, 2011

درس 79: پرسش و پاسخ - یادآوری دربارۀ مانترا



پرسش و پاسخ - یادآوری دربارۀ مانترا

پرسش: من متوجه شده ام که مانترا گاهی تغییر ماهیت می دهد و از حالت واضح بصورت چیزی مبهم مثل آه ه ه  م م م در می آید، و بنظر می رسد که بطور طبیعی با دم و بازدم هماهنگ می شود بدون آنکه بخواهم اینکار را بطور عمدی انجام دهم. گاهی اوقات معانی خاصی هم به آن ضمیمه می شود.

این تجربه برای من کمی عجیب است.مدیتیشن با مانترا برای من تازگی ندارد، من طی سالیان متمادی انواع مختلف آنرا امتحان کرده ام، و هیچوقت تجربۀ خاصی نداشته ام. شنیده ام که نداشتن تجربه در مراقبه بخاطر داشتن کارمای بد است. نظر شما چیست؟

پاسخ: اشکالی ندارد که مانترا در طول مدیتیشن تغییر کند و کوتاهتر یا درازتر شود اگر معانی ای هم به آن بچسبد اشکالی ندارد. ما فقط به سادگی توجهمان را به روال مدیتیشن می دهیم . همیشه به سادگی به مانترای اصلی یعنی آی اَم  برمی گردیم. اما باید به این نکته که در دروس قبل به آن اشاره کردیم توجه داشته باشیم. ما ممکنست که کاملاً در مدیتیشن مستقرشده باشیم، و تلفظ مانترا مبهم یا محو شده باشد، اما بدانیم که مانترا در آنجا هست. حال اگر توجهمان از مانترا منحرف شد، وقتی که بخواهیم دوباره به مانترا برگردیم به همان سطح از مانترا چه واضح باشد و چه مبهم برمی گردیم، و سعی نمی کنیم وقتی که مانترا بطور طبیعی مبهم است تلفظ آنرا واضح کنیم. این ساده ترین سطحی است که می توانیم به آن برگردیم، زیرا این همان جایی است که توجهمان از مانترا منحرف شده بود. به این طریق با برگشتن به مانترا یک سیکل عمیق تر را شروع می کنیم. بجای آنکه سعی کنیم آنرا بوضوح تلفظ کنیم، به همانجایی که بودیم برمی گردیم .

به یاد داشته باشید که از دست دادن مانترا به دفعات متعدد بازیِ ذهن است. ما نمی توانیم کاری کنیم که مانترا را از دست بدهیم، آن خودش می رود. این توانایی ذهن است که بطور طبیعی ساکت شود. ما فقط با استفاده از مانترا شرایط مناسب را برای این روند فراهم می کنیم. در ابتدا تجربۀ سکوت در ذهن و سیستم عصبی ممکنست خیلی کمرنگ باشد. کمی احساس سکوت و آرامش وداشته باشیم، و قدری تمدد اعصاب. ما این حسها را پس از مدیتیشن با خود به زندگی فعال روزانه می بریم. بتدریج آنها به احساسات ژرف سرورعمیق در مدیتیشن تبدیل می شود. این سرورآگاهی خالص است که در درون سیستم عصبی ما اسکان می یابد، و در فعالیتهای روزانه همراه ما می ماند. این روش ماست.

در موقع مراقبه اگر دیدید که مانترا خودش را با نفس هماهنگ می کند، توجهتان را به سادگی به مانترا بدهید. آگاهی ای را که از تنفس دارید بیرون نرانید، و اصراری هم نداشته باشید که به آن بچسبید. با آن درست مثل افکاری که در موقع مدیتیشن می آید رفتار کنید. همانطور که در درسهای قبل تذکر دادیم، توجه همزمان به مانترا و تنفس ذهن را تقسیم می کند، و  از میزان تأثیر مدیتیشن ساده می کاهد. اگر گاهی پیش آید اشکالی ندارد، ولی ما عمداً دو تمرین را همزمان انجام نمی دهیم. روش ما درین دروس این نیست.

ممکنست لازم باشد بجز مدیتیشن تمرینات پیشرفتۀ دیگری هم انجام دهید تا سیستم عصبی شما باز شود. همۀ کارماها نهایتاً از بین می روند. هیچ تمرین مؤثری که ما برای ورود به عرصۀ بیکران انجام دهیم از بین نمی رود. معلوم است که شما باکتی قوی ای دارید، اگرنه این همه سال مراقبه نمی کردید. بالاخره روزی پرده کنار خواهد رفت و آنچه در پس پرده خواهید یافت بسیار زیباست. وجود الهی درون شما به موقع بسوی بیرون شکوفا خواهد شد.

استاد در درون شماست.


No comments: