Monday, May 9, 2011

درس 56: سامباوی، باز شدن چشم سوم



سامباوی، باز شدن چشم سوم

در درس گذشته دربارۀ مولاباندا صحبت کردیم و گفتیم که کاربرد آن اینست که مستقیمآ نقطه ای نزدیک به انتهای عصب درون ستون مهره ها یا سوشومنا را تحریک می کند تا انرژی جنسی به طرف بالا به حرکت درآید. اکنون می خواهیم به انتهای بالایی این عصب برویم و در آنجا ارتباط ایجاد کنیم.

ارتباط با چه؟ این یکی از چیزهای حیرت انگیز در مورد کارکردن با عصب اسپاینال است. به تدریج که این عصب از طریق پرانایاما و مدیتیشن پالایش می یابد، نوع جدیدی از تجربیات امکان پذیر می شود. ما شروع می کنیم به اینکه انرژی جنسی را از نزدیکی انتهای عصب به طرف بالا بیدار کنیم، وبعد بین انتهای پایینی و بالایی عصب ارتباط برقرار می کنیم. این ارتباط واقعی است و تمرین کنندگان آن را بصورت نوعی قابلیت انتقال که شاید بتوان آن را رسانایی اکستاتیک نامید، از طریق عصب اسپاینال حس می کنند. عصب درون ستون مهره ها (سوشومنا) تبدیل به یک رسانا برای انتقال تجربۀ اکستاتیک می شود، که این تجربه را از آنجا به درون تمام عصب های بدن پخش می کند. این وضع مستقیمآ بوسیلۀ تمام حواس پنجگانۀ بدن ادراک می شود. وقتی که تجربۀ رسانایی اکستاتیک به طور عمیق تری در درون هریک از سلول های بدن حس شود، حواس با آن به درون می روند. تجربه به قدری جذاب و لذت بخش است که حواس نمی توانند در مقابل آن مقاومت کنند. این یک موقعیت بی نظیر است که حواس به جای آنکه در بیرون بمانند با کمال میل به درون می روند. در اصطلاح یوگا به آن "پراتیاهارا" یا رفتن حواس به درون می گویند. این یک موقعیت کاملآ طبیعی است که تجربیات لذت درونی، حواس ما را به درون هدایت می کند. این تجربه به قدری لذت بخش است که بعضی معتقدند که از تجربۀ جنسی دنیوی لذت بخش تر است. قضاوت با خود شماست.

ما با مولاباندا روند تحریک مستقیم رسانایی اکستاتیک را شروع می کنیم. وقتی که برای اولین بار این تمرین را می کنیم ممکن است موجب تحریک جنسی شود و حواس ما را از تمرین پرت کند. عصاره های حیاتی به تدریج در بدن راهشان را به طرف بالا باز می کنند و مراکز بالاتر انرژی را در بدن به جنب وجوش درمی آورند. به مرور، تجربیات به چیزی بسیار فراگیرتر از احساسات جنسی دنیوی تغییر می یابد. برای تسهیل این روند، ما تمرینات پیشرفته تری را بکار می گیریم. هر مرحله از تجربیات به طور طبیعی براثر باز شدن مختصرِ در با استفاده از ابزارهای لازم نمودار میشود. بدن انسان برای اکستسی طراحی شده، و حتی یک تجربۀ کوچک از آن برای متقاعد کردن افراد شکاک کافیست. هیچ چیز مثل تجربۀ مستقیم نیست. هدف درین درس ها اینست که شما را قادر به تجربۀ مستقیم کند، تا به جای آنکه با چشم بسته یا به صورت تقلیدی کاری انجام دهید، براثر تجربۀ شخصی به انجام تمرینات معنوی مشغول شوید. پیشرفت شما از طریق تمرینات پیشرفتۀ یوگا به گونه ای طراحی شده که مبتنی بر تجربه باشد.

بنابراین کاری که ما اکنون انجام می دهیم اینست که عصب ستون مهره ای یا سوشومنا را از جایی که به نقطۀ بین دو ابرو می رسد تحریک می کنیم. این تحریک کردن "سامباوی" نامیده می شود. ما این کار را در طول جلسات منظم پرانایاما و همزمان با بقیۀ چیزهایی که گفته شد انجام می دهیم. قبل از اینکه تمرین سامباوی را شروع کنید باید مطمئن شوید که در تمرین پرانایامای خود تثبیت شده اید. ممکن است هنوز با مولاباندا کمی مشکل داشته باشید. اشکالی ندارد اگر در حالی که انرژی در نواحی پایینی بدن در حال جست وخیز است، سامباوی را اضافه کنیم، زیرا سامباوی به بالا آمدن انرژی جنسی و هدایت آن به جایی که بتواند تثبیت شده تر باشد کمک می کند. سامباوی و مولاباندا بدین صورت با هم همکاری می کنند که انرژی جنسی ای را که در طول تنفس ستون مهره ای در درون عصبِ ستون مهره ای بالا و پایین می رود، تحریک و تثبیت کنند.

سامباوی دو جزء اصلی دارد: اول یک اخم ملایم در نقطۀ بین دو ابروست. این کار دو ابرو را قدری به طرف مرکز می آورد. این کار چندان فیزیکی نیست، بیشتر یک قصد است در واقع آنقدر فیزیکی است که باعث ایجاد یک عادت شود. این کار در شرایط عادی برای ناظر بیرونی قابل رؤیت نیست. شاید در مراحل اولیه تا حدی دیده شود. با تمرین شما متوجه می شوید که این یک حرکت درونی است که از عقب سر به مرکز مغزتان می رسد و مرکز مغز را به جلو به نقطۀ بین دو ابرو می کشاند. ما این حرکت درونی را با محرک اخم که قبلآ توصیف کردیم، شروع می کنیم. این کار بعد از آن  به طور طبیعی با برخاستن رسانایی اکستاتیک تکامل می یابد.

جزء دوم سامباوی کار فیزیکی بالا بردن چشمان به طرف نقطه ایست که کار اخم کردن انجام می شود، در نقطۀ بین دو ابرو. حس اخم کردن در نقطۀ بین دو ابرو همان جایی است که چشمان باید برود. این کار مستلزم قدری بالا بردن و قدری نزدیک کردن دوچشم به همدیگر به طرف مرکز است. وقتی که این کار را می کنیم چشمانمان را براحتی می بندیم، و به چشمان فشاری وارد نمی کنیم. در ابتدا آنها ممکن است به اندازه ای که می خواهیم بالا نروند. اشکالی ندارد، به آنها فشاری نمی آوریم. فقط می گذاریم که به طور طبیعی به سوی حس اخم کردن در نقطۀ بین دو ابرو کشیده شوند. بهتر است دوباره یادآور شویم که ما می خواهیم با این کار یک عادت فیزیکی نامحسوس در خود ایجاد کنیم. وقتی که عادت ایجاد شد، توجه ما آزاد می شود که به عصب اسپاینال یا عصب ستون مهره ها برود. تمام بخش های پرانایاما فیزیکی هستند بجز توجه که با هر دم و بازدم در عصب ستون مهره ای بالا و پایین می رود. وقتی که ما آنها را فرا گرفتیم، همۀ این کارها بطور خود به خودی اتفاق می افتند، و توجه ما را آزاد می گذارند که به آسانی درسوشومنا یا عصبِ ستون مهره ای که به مرور در مقابل چشم داخلی تغییر شکل می دهد بالا و پایین برود.

وقتی که ما این دو حرکت اخم کردن مختصر در مرکز دو ابرو، و بالا بردن و نزدیک کردن دوچشم در وسط ابروها را همزمان انجام دادیم بقیۀ اجزاء پرانایاما را مثل قبل انجام می دهیم. شایان ذکر است که وقتی که توجه ما در عصب ستون مهره ای بالا و پایین می رود، چشمان ما همچنان به طرف بالا و مرکز دو ابرو ثابت می ماند. یعنی چشمان ما با توجه مان بالا و پایین نمی رود. توجه ما در درون عصب ستون مهره ای بالا و پایین می رود، در حالی که چشمان ما به بالا و نقطۀ بین دو ابرو خیره شده است. توجه ما با چشمان فیزیکی ما همراه نیست. چشمان ما به طور فیزیکی آنجاست ولی توجه مان در عصب ستون مهره ای بالا و پایین می رود. در واقع چشمان فیزیکی ما کاری جز یک کار عضلانی نمی کنند. وقتی که آنها به سوی بالا در نقطۀ بین دو ابرو ثابت می مانند، عصب ستون مهره ای را به طور فیزیکی از بالا تا مغز و از پایین تا نقطۀ پرینه تحریک می کنند. ما در این تمرین از چشمان خود به طور فیزیکی برای بیدار کردن عصب ستون مهره ای یا سوشومنا استفاده می کنیم. پس در حالی که چشمان فیزیکی ما به سوی مرکز ابروها ثابت مانده است، چشم درونی ما ( بینش ما- یا توجه ما) در درون عصب ستون مهره ای است و در آن به آسانی بالا و پایین می رود.این نوع جدیدی از دیدن است، یک بینش درونی. ما داریم از درون شروع به دیدن می کنیم.

بسته به اینکه در نتیجۀ پرانایاما تا چه حد در پالایش سوشومنا پیش رفته باشید، ممکن است که وقتی سامباوی انجام می دهید، یک حس فیزیکی در مسیر عصب ستون مهره ای تا ناحیۀ لگن احساس کنید. ممکن هم هست که چیزی حس نکنید. در هر دو صورت با جمع شدن ثأثیراتِ تمام تمرین هایی که انجام داده اید، عصب ستون مهره ای تحریک وپالایش می شود.دیر یا زود، وقتی که رسانایی اکستاتیک شروع به رخ دادن می کند، ما هم شروع به دیدن می کنیم، و واقعاً می بینیم. وقتی که این اتفاق بیفتد ما نشانه های بیشتری در مسیر سفر خود به خانه مشاهده خواهیم کرد. اول ما مشاهده خواهیم کرد که عصب ستون مهره ای مثل یک نخ اکستاتیک است. بعد تبدیل به یک ریسمان اکستاتیک می شود، بعد تبدیل به یک طناب اکستاتیک می شود. بعدها به ستون بزرگی از اکستسی تبدیل می شود و تمام بدن ما را پر می کند، و در نهایت به بیرون می رود و در تمام جهات پخش می شود و همۀ چیزهایی را که در بیرون بدن خود می بینیم احاطه می کند. همۀ اینها از عصب ستون مهره ای به بیرون ساطع می شود. بنابراین شما می توانید ببینید که این بالا و پایین رفتن در درون عصب، و پرورش رسانایی اکستاتیک، تا چه اندازه اهمیت دارد.
حتی قبل از آشنایی با تمرینات پیشرفتۀ یوگا، یک روال بیولوژیک برای آنچه توضیح دادیم وجود دارد. شاید برایتان پیش آمده باشد هکه وقتی که چشمانتان را چپ می کنید متوجه یک احساس لذت بخش در ناحیۀ لگن بشوید. همه می دانند که در موقع عمل جنسی چشمان تمایل به بالارفتن و نزدیک شدن به هم دارند. این یک چیز غریزی است. چیزی در درون ما می داند برای افزایش انرژی جنسی در مرکز سیستم عصبی چه باید کرد. این یک توانایی ارثی در درون ماست، یک واکنش طبیعی که حتی قبل از شروع تمرینات یوگا هم قابل مشاهده است. ما به کمک مولاباندا و سامباوی، آگاهانه این قابلیت طبیعی درونی خود را بهبود می بخشیم. ما این کار را باسایر تمرینات یوگا که از آغاز درباره شان صحبت کردیم انجام می دهیم. و همین طور با تمریناتی که در آینده درباره شان سخن خواهیم گفت. ما به شیوه ای روشمند عصب ستون مهره ای خود را که شاهراه رسیدن به بهشت است باز می کنیم.

نقطۀ بین دو ابرو چشم سوم نامیده می شود. چرا؟ چه چیزی را از درون آن می توان دید؟ در زبان چاکراها به آن اجنا می گویند که به معنی فرمان یا کنترل است. این دو شیوۀ توصیف، اهمیت انرژی پویایی را که در نتجۀ تمرینات یوگا به طرف بالا ودرون سر می رود نشان می دهد. ما نه تنها از درون آن شروع به دیدن می کنیم، بلکه همه چیز را تحت کنترل قرار می دهیم.

 مسیح (ع) می فرماید: " وقتی دوچشم یکی شود، بدن از نور سرشار خواهد شد."

این جمله معمولاً به صورت استعاری بدین معنی است که اگر ما تمام وجود خود را وقف خدا کنیم از نور خدا سرشار خواهیم شد. این قطعاً درست است. ما قبلاً بر اهمیت اخلاص در راه روشن بینی تأکید کرده ایم. بدون اخلاص عمیق در جهت دگرگونی معنوی، و عمل، به صورت تمرینات روزانه، اتفاق چندانی نخواهد افتاد.

این سخنان مسیح (ع) همچنین یک معنی صریح و حقیقی هم دارد. یک معنی که کاملاً با آنچه گفته شده مطابقت دارد. اگر توجه شما بر روی کانال عصبی ستون مهره ای متمرکز شود، و آنرا بارها وبارها تا نقطۀ بین دو ابرو دنبال کنید، بدنتان از نور سرشار خواهد شد.  این همان اتفاقی است که خواهد افتاد. سامباوی یکی از مهم ترین روش هایی است که به کمک آن چشم سوم باز می شود. با باز شدن چشم سوم، بقیۀ چاکراها هم که در قسمت های پایین تر قرار دارد فعال می شود. سامباوی از طریق عصب ستون مهره ای مستقیماً بر روی انرژی جنسی اثر می گذارد. با پالایش تدریجی سیستم عصبی، سامباوی به ما قدرت زیادی برای پرورش و بالا فرستادن انرژی جنسی می دهد. این کار به نوبۀ خود، تجربۀ اکستسی را در بدن بالا می برد، که شامل تجربۀ عمیق نور الهی می شود که در همۀ عصب های ما شروع به فوران می کند. "بدن ما از نور سرشار می شود".

 همچنان که این دگرگونی ادامه می یابد، ما می توانیم ورای بدن خود را هم ببینیم. ما درمی یابیم که عصب ستون مهره ای به نقطۀ بین دو ابرو ختم نمی شود، بلکه تا دوردستها در ورای آن ادامه می یابد. وقتی که این را مشاهده کنیم، تنفس ستون مهره ای ما بُعد جدیدی پیدا می کند. چشم سوم باز می شود.

استاد در درون شماست.


3 comments:

Unknown said...

بسیار عالی

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

مرسی از مطالب مفیدتون . واقعا جزیات رو در تمریناتتون خوب بیان کردید . من چشم سومم نیمه فعاله با تمرینات و توجهاتی که طی سالها داشتم تونستم کمی پرورشش بدم اما نتونستم کاملا بازش کنم و دست از تمریناتو تحقیقاتم نمیکشم تا به نتیجه مطلوبم نرسم .
ممنون میشم کمکم کنید ...
و فقط روی چشم سوم کار کردم اما مسیر جریان انرژی رو در مراکز دیگه حس میکنم .