Monday, April 4, 2011

درس 33: مدیتیشن - پرسش و پاسخ - روشی تازه برای نشستن در موقع مدیتیشن



مدیتیشن - پرسش و پاسخ - روشی تازه برای نشستن در موقع مدیتیشن

پرسش: در کلاس یوگایی که من می رفتم، معلم می گفت که فرد باید در موقع مراقبه همیشه بطور عمودی روی فرش یا بالش بدون تکیه گاه بنشیند.من سعی می کردم اینکار را بکنم، اما در موقع مدیتیشن خیلی آزرده می شدم. آیا اینکار برای مدیتیشن موفق ضروریست؟

پاسخ: در یک کلمه بگویم، نه. اگر شما روی یک سطح نرم با تکیه گاه هم بنشینید، مدیتیشن بخوبی عمل می کند. یک صندلی راحت کاملاً مناسب است. بدلایلی که خواهم گفت نشستن روی تشک در حالی که چند بالش در پشت ما باشد از آن هم بهتر است. هیچوقت در حالی که لم داده اید مراقبه نکنید زیرا بجای آنکه مدیتیشن کنید خوابتان می برد. هدف اینست که در یک حالت راحت صاف بنشینید. ما نمی خواهیم که ناراحتی غیر ضروری بدن با روال سادۀ مدیتیشن تداخل کند. اگر برای شما طبیعی و عادی باشد که مدت بیست دقیقه یا بیشتر روی سطح سخت بدون تکیه گاه بنشینید، خوبست که در موقع مدیتیشن این کار را بکنید. اما عدۀ کمی از افراد می توانند این کار را بکنند، و ضرورتی هم ندارد. راحتی کمتر مترادف است با پرت شدن حواس در موقع مدیتیشن. بنابراین این کار را براحتی انجام دهید.

اما با وجود آنچه گفته شد، وقتی که در تمرین معمول روزانه تثبیت شدید و احساس کردید که آماده اید تا قدم بعدی را در تمرین یوگا بردارید، ایدۀ خوبی است اگر در موقع مدیتیشن بصورت چهارزانو بنشینید. در اینجا تشک بکار می آید. اگر برایتان ممکن است یک پایتان را طوری بداخل ببرید که کف پایتان در مقابل قسمت داخلی ران قرار بگیرد و پاشنۀ پا نزدیک انتهای ران باشد. بعد پای دیگر را بطرف داخل جمع کنید بطوری که کف پای دوم روی ساق پای اول قرار بگیرد. مهم نیست که کدام پا اول بداخل جمع شود. بمرور زمان در موقع مراقبه خواهید توانست جای پاها را عوض کنید بطوری هریک از پاها بتناوب پای زیری  باشد. اینکه کدام پا در زیر قرار بگیرد بستگی به راحتی شما دارد.

اگرتازه کار باشید ممکن است برایتان مشکل باشد. بیشتر افرادنیاز به تمرین دارند، اما ما هیچوقت این کار را بصورت افراطی انجام نمی دهیم. همیشه یک روش تدریجی و ملایم در پیش می گیریم. دلایل مهم درازمدتی  وجود دارد که ما اکنون به این موضوع می پردازیم. بنابراین به فکر انجام دادن آن باشید، به شرط آنکه روال عادی مدیتیشن شما را مختل نکند. در  اولین تلاشها ممکن است که نتوانید پای زیری را روی ران پای دیگر بیندازید. ممکن است که زانوهایتان بالا بمانند و نتوانند بطور مسطح روی تشک قرار بگیرند. زانوهایتان را تاآنجا که برایتان راحت است پایین بیاورید، و اگر لازم دیدید زیر زانوهایتان بالش بگذارید، به طوری که در موقع مدیتیشن تا آنجا که ممکن است راحت باشید. هرگز با فشار آوردن روی خودتان ونشستن بصورت ناراحت خود را زجر ندهید و مدیتیشن خود را فدا نکنید. کاری که ما در اینجا می خواهیم بکنیم اینست که بمرور این عادت را در خود ایجاد کنیم که به صورت چهارزانو بنشینیم. برای بعضی از افراد این کار بلافاصله انجام می شود، برای بعضی دیگر هفته ها یا ماهها تلاش مستمر لازم است. شکیبایی رمز موفقیت است. روم در یک روز ساخته نشده است.

وقتی شما با شکل فیزیکی پاهایتان آشنا شوید متوجه می شوید که وقتی کف پاهایتان بالا بروند  زانوهایتان بآسانی پایین خواهندآمد و براحتی روی تشک قرار خواهند گرفت. انگشتان پای داخلی بعد می تواند زیر ران برود بطوریکه پاشنۀ پا نزدیک انتهای ران قرار بگیرد. تشک برای این کار خیلی خوبست زیرا وقتی که نوک پاها کمی درون تشک فرو می رود، کف پاها براحتی می تواند بطرف بالا بچرخد. وقتی که کف پاها بطرف بالا چرخید، اگر زانوها هنوز پایین نیامده بود، از بالش برای پرکردن خلأ زیر زانو استفاده کنید. اما اگر کف پاها را بطرف بالا بچرخانید قاعدتاً باید زانوها پایین بیاید. درست مثل اینکه دوزانو روی تشک بنشینید در حالی که  زانوهایتان کاملاً بطرفین باز شده باشد. در موقع مدیتیشن از تکیه گاه استفاده کنید و این روش تازۀ نشستن را کم کم در خود ایجاد کنید. بزودی خواهید دید که بعد از چند هفته یا چند ماه با تلاش تدریجی این روش نشستن برایتان کاملاً راحت خواهد شد، بطوریکه در موقع مراقبه حتی متوجۀ نحوۀ نشستن خود نخواهید شد.

اگر معلولیت جسمی یا عامل محدود کنندۀ دیگری وجود دارد که امکان چهارزانو نشستن را بشما نمی دهد، اشکالی ندارد.شما باز هم می توانید مراقبه کنید و از همۀ فواید آن بهره مند شوید. چیزی را از دست نمی دهید. همچنان که  در طول مسیر با دروس پیشرفتۀ دیگری آشنا می شوید راههایی می یابید که کمبود چهارزانو نشستن را جبران می کند. چهارزانو نشستن ترجیح دارد اما انجام آن ضروری نیست.

بدون شک وقتی که ما در مکان هایی مانند  هواپیما، اداره، اتاق انتظار و غیره مدیتیشن می کنیم، خیلی معمولی روی صندلی می نشینیم بدون اینکه پاهایمان را بشکلی خاص رویهم قرار دهیم. اما وقتی که در خانه مراقبه می کنیم، همیشه بهتر است که اگر برایمان راحت باشد بشکلی که شرح داده شد بصورت چهارزانو بنشینیم. این نحوۀ نشستن یک آمادگی مهم برای شکل گیری بنیادی مرحلۀ عظیمی از دگرگونی معنوی ما در جریان افزودن تمرینات پیشرفتۀ یوگا است.

استاد در درون شماست.


No comments: