درس 18: پرسش و پاسخ - وقت پیدا کردن

 پرسش و پاسخ : وقت پیدا کردن

پرسش: مدیتیشن خیلی آرامش بخش است و من دوست دارم که آنرا ادامه دهم ولی روزی دوبار انجام دادن آن برایم مشکل است. من زیاد به سفر می روم و همسر و دو بچه دارم و دوست  دارم که وقتی در خانه هستم وقتم را با آنها بگذرانم. وقت برای مدیتیشن کم است. توصیه شما چیست؟

پاسخ: همه ما که خانواده، مسئولیت و زندگی پرمشغله داریم، این امتیاز را داریم که وقتی پای بهره بردن از میدیتیشن به میان می آید می توانیم برایش وقت پیدا کنیم. این بخاطر آنست که تکامل و روشن بینی متکی به همکاری متقابل آگاهی و زندگی دنیویست. چطور طبیعت حقیقی جهان می تواند شناخته شود اگر ما در آن نباشیم تا سکوت سرور آمیزی را که در مدیتیشن تجربه می کنیم در فعالیت روزمره تثبیت کنیم؟ برای آنکه  بتوانیم از منافع مراقبه بهره مند شویم باید هرطور که شده وقت کافی برای مدیتیشن جور کنیم. "این وقت جور کردن" آزمایشی برای اشتیاق و پایبندیمان به امکانات بالقوه ایست که در ما موجود است. ما همه روزه با این آزمایش روبرو هستیم که کارهای واجب و ضروری را که نیازمند نظم و دیسیپلین است انجام دهیم. در حقیقت موضوع این نیست که ما چقدر وقت داریم. مسئله اصلی تصمیم گیری درباره کارهایی است که برای ما مهم است وبایستی انها را انجام دهیم. هیچکس نمی تواند به شما بگوید چه چیزی برای شما از همه مهمتر است. این را فقط خودتان می دانید و کاملا در دست خود شماست و حق انتخاب هم با شماست. اما یک ندای درونی در شما وجود دارد که شمارا به تجربه کردن هرچه بیشتر فرا می خواند. دانه می خواهد رشد کند و به درخت تنومندی با گلهای زیبا و معطر که در همه اطراف شکوفا شده اند و عطر خود را نثار می کنند بدل گردد. باید اینطور باشد. همه ما با آن جریان تکامل درونی مان فراخوانده می شویم. این جریان علیرغم همه اتفاقات دیگری که می افتد همیشه آنجا خواهد بود. این فقط برای ما نیست و ما با تصمیم به نهادینه کردن آن خدمت بزرگی به همه بشریت می کنیم. اول با حمایت کردن از ایجاد اشتیاق و سپس با انجام تمریناتی که بطور طبیعی آرامش و سرور را در درون ما جای می دهد.

فرض کنیم که تصمیم گرفته ایم که به مدیتیشن بپردازیم. این امر جوششی در ما به وجود می آورد تا خواسته خودرا تحقق ببخشیم. اینکه چطور وقت پیدا کنیم دیگر چیز پیش پا افتاده ایست. چطور ما وقت پیدا می کنیم که دندانهای خودرا مسواک بزنیم، استحمام کنیم، غذا بخوریم، ظرفها را بشوییم، صرتحساب هایمان را بپردازیم و آشغالها را بیرون بگذاریم؟ اینها کارهایی است که ما انجام می دهیم برای آنکه می دانیم باید آنها را انجام دهیم. ما اینکار ها را می کنیم چون می دانیم اگر انجام ندهیم زندگیمان به هم ریخته و آشفته می شود و احساس ناراحتی می کنیم. ما می توانیم برای مدتی بدون انجام دادن این کارها اموراتمان را بگذرانیم ولی در نهایت کارها باقی می ماند و باید بالاخره آنها را با انجام برسانیم. کسانی که برای مدتی بطور مرتب مدیتیشن کرده اند به چنین نگرشی رسیده اند. آنها می دانند که باید اینکار را ادامه دهند وگرنه نتیجه مطلوب عایدشان نخواهد شد. و زندگی آنطور که می تواند باشد نخواهد بود. آنها در مورد مدیتیشن به همان نتیجه ای رسیده اند که در مورد مسواک زدن، استحمام و بیرون بردن آشغال رسیده اند. بنابراین مراقبه برای آنها بصورت یک عادت در آمده است. چه شرایطی ممکن است پیش بیاید که انجام مدیتیشن معمولی را برای شما غیر ممکن کند. شما ساعت 5 در هواپیما نشسته اید و یک ساعت وقت دارید تا به خانه برسید. این کاری نیست که نیازی به فکر کردن داشته باشد. پس می توانید در هواپیما مدیتیشن کنید. می پرسید سروصدا و تکانهای هواپیما چه می شود؟ هیچیک از اینها مهم نیست. در مدیتیشن با همه اینها مثل پرت شدن حواس از مانترا برخورد کنید. به محض اینکه دیدید توجهتان به فکر، سرو صدای بیرون یا حرکات بدنتان یا محیط اطراف جلب شده به سادگی به مانترا برگردید. مراقبه در هواپیما، قطار، اتوبوس یا اتومبیل (البته نه وقتی که رانندگی می کنید)، اتاق انتظار و هرجای دیگری که برای مدتی نیازمند کنش و واکنش با دیگران نباشد کار مشکلی نیست. البته بهتر از همه این است که در خانه و در مکان خاص خود مدیتیشن کنید اما اگر موقع تمرین شده و از نظر وقت در مضیقه هستید، هروقت که چنین فرصت هایی دست داد از آنها استفاده کنید.

اگر انجام مدیتیشن در زمان مقرر همیشگی برایتان غیر ممکن است، زمان دیگری را در طور روز در نظر بگیرید اما خود را عادت ندهید که قبل از خواب مدیتیشن کنید. البته اینکار از اصلا مدیتیشن نکردن بهتر است اما خیلی بهتر است که بعد از مدیتیشن به فعالیت بپردازید. روند پالایش و انسجام آگاهی، در سیستم عصبی در زمان فعالیت بهتر صورت می گیرد تا در طول خواب. در واقع انجام مدیتیشن در موقع خواب ممکن است شما را برای مدتی بیخواب کند. می توانید امتحان کنید ببینیم چه پیش می آید.

فرض کنید که از سر کار به خانه می آیید و متوجه می شوید نیم ساعت دیگر باید برای خوردن شام با دوستانتان به بیرون بروید. وقت مدیتیشن است و شما معمولا قبل از بیرون رفتن وقت بیشتری برای خود می گذارید. اما این بار وقت کافی ندارید. چکار باید بکنید؟ بنشینید و مدت پنج، ده یا پانزده دقیقه مدیتیشن کنید. تمام وقتی را که دارید به مدیتیشن اختصاص دهید و از آن به بهترین وجه استفاده کنید. برای استراحت بعد از مدیتیشن هم وقت کافی بگذارید. و به موقع به سر قرارتان برسید. صدها راه مختلف برای جای دادن مدیتیشن در برنامه روزانه هست به شرط اینکه شما واقعا خواستار اینکار باشید. البته عادت نکنید که مدیتیشن را به زور در بین کارها جای دهید. اگر شما از قبل برنامه ریزی کنید، 99 درصد مواقع موفق می شوید تمرین خودرا به موقع انجام دهید. اگر گاهی وقت ها برنامه تان به هم بریزد، بازهم می توانید چند دقیقه مراقبه کنید و چند بار در سرور آگاهی خود غرقه شوید. این به استمرار عادت مدیتیشن شما کمک می کند و به شما ترکیبی از آرامش و سرور می دهد. هر مقدار کم مدیتیشن یک قدم بزرگ به جلوست.

خواست و انجام دادن تمرین مرتب روزانه، مهم ترین عامل موفقیت شماست. اگر تمرین خودرا انجام دهید مطمئنا آرامش به زندگی شلوغ شما باز می گردد. این بهترین کاری است که می توانید برای خانواده خود انجام دهید و در درازمدت تاثیرات معجزه آسای آنرا بر زندگی خود و خانواده خواهید دید.

استاد در درون شماست.