Sunday, January 30, 2011

درس 15: مدیتیشن- پرسش و پاسخ – بی قراری



مدیتیشن- پرسش و پاسخ  –  بی قراری

پرسش: من مدتی است که شروع به تمرین مدیتیشن کرده ام. چند روز اول احساس آرامش و خونسردی خوبی داشتم، اما بعداً شروع به بیقراری در طول مراقبه و زود رنجی در طول روز کردم. موضوع چیست؟

پاسخ: اگرچه عمل پالایش سیستم عصبی به کمک مدیتیشن روند ساده ای بنظر می رسد، ولی کار بسیار حساسی است. روندی که ما به کار می بریم خیلی ساده است. ما به آسانی به مانترا فکر می کنیم. می گذاریم مانترا بطور طبیعی رفته رفته ظریف تر شود. مانترا را از دست می دهیم، و به محض این که متوجه از دست دادن آن شدیم، به سادگی به آن برمی گردیم بدون آنکه سعی کنیم آن را واضح تر یا محوتر کنیم. این کار را به مدت بیست دقیقه دوبار در روز انجام می دهیم. اما نباید گول سادگی آن را بخورید و آن را دست کم بگیرید. این یک تمرین پیشرفته و قدرتمند است. ما داریم به کمک این روند گرفتگی های یک عمر زندگی را  به طور طبیعی از عمق درونمان پاک می کنیم. این ها فشارهای عصبی و آسیب هایی هستند که در سیستم عصبی ما لانه کرده اند، و مانع دید ما از حقیقت درون و محیط پیرامونمان شده اند. ما با بعضی ازین گرفتگی ها به دنیا آمده ایم، و بقیه را درین زندگی اضافه کرده ایم. همۀ این ها باید کم کم در طول مدیتیشن آزاد شوند. این یک اقدام خطیر با نتایج ژرف است.


اگر روند پالایش کمی غیرمتعادل باشد، ممکن است ناراحتی های جزئی مثل بیقراری و زود رنجی، حس های فیزیکی نامطلوب، نا آرامی، افکار نامطلوب و چیزهایی شبیه آن بوجود بیاید. خوشبختانه در صورت بروز چنین ناراحتی هایی راههایی برای متعادل کردن روند مدیتیشن وجود دارد. اولین کاری که باید بکنید این است که وقت زیادی برای بیرون آمدن از مدیتیشن به خود بدهید. به یاد داشته باشید که در طول مدیتیشن روند پاکسازی درونی صورت می گیرد. شما ممکن است احساس کنید چیزی اتفاق نمی افتد، اما اگر به سرعت از مدیتیشن بیرون بیایید، و به اندازۀ کافی استراحت نکنید، ممکن است برای مدتی بعد از مدیتیشن و حتی تمام روز حساس شوید، و آن را از چشم افراد خانواده یا دوستان و همکارانتان ببینید. بهتر است آنرا همانطور که هست ببینید، یعنی عدم تعادل در تمرینات. همیشه بعد از مدیتیشن حداقل چند دقیقه وقت برای استراحت بدون تکرار مانترا بگذارید. این باعث می شود که فشارهای عصبی و گرفتگی هایی که در طول مدیتیشن آزاد شده اند بدون آسیب محو شوند. در این صورت وقتی که بلند می شوید احساس سبکی و نشاط خواهید کرد. اگر بعد از مراقبه احساس خوبی نداشته باشید، احتمالاً به اندازۀ کافی استراحت نکرده اید. پس هرقدر که لازم است استراحت کنید تا مرحلۀ انتقال از مدیتیشن به آرامی صورت گیرد. بعضی از افراد ترجیح می دهند که بعداز مدیتیشن کمی دراز بکشند. نیازهای افراد باهم متفاوت است. ببینید برای بیرون آمدن از مدیتیشن چه چیزی برای شما بهتر است.

بعضی از افراد خیلی سریع به مدیتیشن جواب می دهند. آنها با کمی تمرین نتایج زیادی بدست می آورند. اگر شما یکی از این افراد هستید، آدم خوش شانسی هستید، اما مواظب باشید و در تمرینات خود رعایت اعتدال را بکنید تا به دلیل پالایشی که در درونتان رخ می دهد دچار ناراحتی نشوید. اگر دراز کشیدن و استراحت کردن بعد از بیست دقیقه مدیتیشن، اوضاع را درست نمی کند، شاید بهتر باشد که زمان مدیتیشن را به پانزده دقیقه کاهش دهید. اگر بازهم احساس ناراحتی کردید، ده دقیقه را امتحان کنید. سعی کنید حد متعادل خود را پیدا کنید، و همیشه موقع بیرون آمدن کمی استراحت کنید.

گاهی اوقات ممکن است در طول مدیتیشن ناراحتی فیزیکی پیش آید. این امر معمولاً ناشی از آزادشدن گرفتگی ها در سیستم عصبی است. اگر می بینید که این امر روندِ آسان مدیتیشن شما را مختل می کند، مانترا را رها کنید و توجهتان را به ناراحتی فیزیکی بدهید. مدتی با آن باشید. اینکار غالباً ناراحتی را به طور خود بخود برطرف می کند. وقتی که حس فیزیکی برطرف شد به مانترا برگردید و مدیتیشن تان را ادامه بدهید تا زمان آن به پایان برسد. زمانی را که صرف توجه به ناراحتی تان می کنید راهم جزو زمان تمرین خود به حساب بیاورید. اگر احساس ناراحتی برطرف نشد کمی دراز بکشید تا آن حالت کاهش یابد. این چیز خوبی است. یک گرفتگی بزرگ دارد برطرف می شود. بگذارید که مشکل به آسانی و به طور طبیعی رفع شود. همین روند را برای غلبه بر سیل افکاری که به ذهنتان هجوم می آورند، و گاهی با حساسیت جسمی همراه هستند دنبال کنید. اگر نتوانستید به آسانی به مانترا برگردید، با افکار باقی بمانید تا آن که آنقدر کمرنگ بشوند که بتوانید دوباره به مانترا برگردید. به یاد داشته باشید که مدیتیشن جنگ برعلیه فعالیتهای جسمی و ذهنی نیست. این ها همه علائم آزاد شدن گرفتگی های عمقی از درون سیستم عصبی ما است. ما فقط به آنها اجازه می دهیم که بروند. کار ما اینست که روال سادۀ فکر کردن به مانترا را دنبال کنیم و بگذاریم که روند پاکسازی درونی خود بخود انجام شود. این یک نبرد در سطح آگاه ذهن نیست. شما هیچوقت نمی توانید در سطح آگاه ذهنتان با افکار مبارزه کنید. ما داریم از درون عمل می کنیم. از درون و از ورای ذهن ناخودآگاه. برای اینکار باید بگذاریم که ذهن از توانایی طبیعی خود برای بردن مابه درون استفاده کند. پس یاد بگیرید که به سادگی به مانترا فکر کنید و به آن اجازه دهید که به درون برود. مراقبه مؤثرترین روش عمل کردن در درون ذهن ناخودآگاه و پالایش آن است. با مدیتیشن ما به سادگی به ورای ذهن ناخودآگاه می رویم. به آگاهیی که در زیر آن نهفته است. به مبدأ و سرچشمۀ همۀ آنچه که حقیقی و تکاملی است. این آگاهی ماست که گرفتگی های درونی را از بین می برد، به شرط آنکه ما از طریق مراقبه فرصت اینکار را به آن بدهیم. کم کم با برطرف شدن گرفتگی ها، ما سکوتی صلح آمیز را در زندگی روزمرۀ خود تجربه خواهیم کرد. این طلیعه و سپیده دم روشن بینی است که حالت طبیعی ماست. پس به پاک کردن پنجرۀ سیستم عصبی خود ادامه دهید.

استاد در درون شماست.


1 comment:

chiyako said...

9:39 pm
novabmber42020