زندگی در فواره ای از اکستسی
اکنون ما آماده ایم تا به سوی تمرینات پیشرفته تر یوگا برویم.
ما داریم به طرف تمریناتی می رویم که بوضوح بیباکانه است. بنابراین قبل از اینکه هریک از آنها را شروع کنید بسیار حیاتی است که در تمرینات قبلی خود تثبیت شده باشید. اگرقبل ازاینکه مدیتیشن و پرانایاما وبقیۀ تمرینات برایتان راحت شده باشد یکمرتبه شروع به انجام تمرینات جدید بکنید، چیز زیادی عایدتان نمی شود. اول باید اطمینان حاصل کنید که با برنامۀ زمانی خود هماهنگ هستید. شما ممکنست ناچار باشید سالها وقت صرف انجام تمرینات دیگر بکنید تا احساس کنید که آمادۀ شروع تمرینات پیشرفته تر هستید. هیچ اشکالی ندارد. نردبان پله پله .
منظور ما از بیباکانه اینست که در این تمرینات بیشتر تمرکز ما روی تحریک پرانا در بدن است. اگرچه این به معنی افزایش سرورآگاهی خالص، و اکستسی در بدن است، به معنی پالایش بیشتر در سیستم عصبی نیز هست. پالایش بیشتر باعث نرم شدن وبیرون آمدن گرفتگی های بیشتر می شود که گاهی ممکن است تولید ناراحتی کند. توصیۀ مکرر ما به شما اینست که همیشه شیوۀ زندگی خود و میزان تمرینات خود را بگونه ای تنظیم کنید که میزان مشخصی از پالایش صورت گیرد. ما همیشه خواستار تعادل برنامۀ روزانه هستیم، تا حداکثر پیشرفت معنوی را همراه با یک زندگی روزانۀ راحت و بی دردسر بدست آوریم. بهترین راه ثشخیص این امر این است که ببینیم خارج از تمرینات و در طول روز چه احساسی داریم. این مطلب بارها تذکر داده شده و هنوز بقدر کافی گفته نشده است. این یکی از حقایق زندگی کسانی است که راه یوگا را بطور جدی دنبال می کنند. شما می توانید به آن هنر خانه تکانی بدون گرد و خاک کردن بگویید.
حالا که آنچه لازم بود گفته شد، بیایید به کندوکاو بپردازیم.
اگر بعد ازچیزهایی که گفته شد هنوز مشتاق پیشروی هستید، پس معلوم است که شما اهل بخیه هستید، و بطور ذاتی برای انجام این تمرینات ساخته شده اید. مطمئن باشید که از هر دقیقۀ آن لذت خوهید برد. اما گاهی هم ممکنست بکلی از کوره دربروید، و فریاد بکشید که این غیر عادلانه است! شاید هم هردو این حالات را همزمان احساس کنید.
سیدآسانا، قدم بعدی در کار ادغام کردن تمرینات است. سیدآسانا یعنی "نشستن انسانهای کامل". آیا درس سی و سه را که ما در آن از یک روش جدید نشستن در مراقبه صحبت کردیم بیاد می آورید؟ شاید بد نباشد که دوباره به آن برگردید وآن را مرور کنید.
ما در اینجا از آنچه در درس سی وسه گفتیم یک قدم فراتر می گذاریم. در آنجا گفته بودیم خوبست اگر بتوانید در موقع مدیتیشتن براحتی بصورت چارزانو بنشینید، و در حالیکه پاها کمی بطرف بالا چرخیده است، انگشتان یک پا را زیر پای مقابل بگذارید. گفتیم که اینکار بهتر است روی یک سطح نرم مثل تشک و با تکیه گاه انجام شود. اینکار را هم در پرانایاما می شود کرد و هم در موقع مدیتیشن.
حالا ما می خواهیم پای داخلی را زیرتر ببریم و پاشنۀ پایمان را زیر پرینه (در محل چاکرای اول) قرار دهیم. درین حالت ما روی پاشنۀ پایمان نشسته ایم در حالی که بالای پایمان تقریباً صاف روی تشک قرار دارد. اینکار را هیچوقت روی یک سطح سخت امتحان نکنید.
لازم نیست که همۀ وزنمان را روی پاشنۀ پا قرار دهیم. اگر همانطور که توصیه شد از تکیه گاه استفاده کنیم، می توانیم کمی به عقب تکیه دهیم و در حالیکه پاشنۀ پا را محکم به طرف پرینه فشار می دهیم، یک وضعیت نسبتاً راحت برای خود درست کنیم. فشاری که وارد می آوریم نباید خیلی ملایم یا خیلی سخت باشد. ما می توانیم هروقت که لازم شد با جابجا کردن پاها وضعیت راحتی برای خود درست کنیم. اینکار هم مثل همۀ تمرینات قبلی ممکن است اول ناشیانه انجام شود و در اوایل نتوانیم براحتی از عهدۀ کار برآییم. شاید هم اول بنظرمان کمی غیرعادی باشد. اجازه ندهید که این امر مانع آموزش تمرین شود. طولی نمی کشد که شما متوجه می شوید که این طرز نشستن باعث تحریک جنسی می شود، و همین مسئله بر غیرعادی بودن آن می افزاید. در واقع در ابتدا هم کمی غیرعادی و هم کمی سکسی است. پای دیگر می تواند در جای قبلی خود باقی بماند یا اگر دوست داشته باشید می توانید آنرا روی تشک دراز کنید. این شکل سادۀ سیدآسانا است. روش رسمی آن اینست که پای دیگر را هم روی پای اول بگذاریم و بدون تگیه گاه بصورت نیمه لوتوس بنشینیم، یا روی زمین سفت بنشینیم. اما لازم نیست که ما همۀ اینکارها را انجام بدهیم تا تمرین مان اثر خودش را بگذارد. این کار یک تحریک مستمر انرژی جنسی است که در طول پرانایاما و مدیتیشن انرژی را از پرینه بطرف بالا هدایت می کند. و این همان چیزی است که ما می خواهیم. ما می خواهیم بنشینیم و با فشار آوردن روی پرینه بطور ارادی انرژی را بطرف بالا هدایت کنیم. اینکار معمولاً لذت بخش هم هست.
ممکنست بگویید: " چطور می توانم درحالی که دارم اینکار را می کنم مدیتیشن کنم" . مطمئن باشید که می توانید. البته در اول کار ممکنست نتوانید اینکار را بدون پرت شدن حواس از مدیتیشن انجام دهید، اما بتدریج عادت می کنید. می توانید اوایل فقط موقع پرانایاما بصورت سیدآسانا بنشینید و موقع مدیتیشن اینکار را نکنید. بمرور زمان در حالت سیدآسانا کاملاً احساس راحتی می کنید بطوریکه حتی ممکنست در طول مراقبه فراموش کنید که بصورت سیدآسانا نشسته اید. اینکاربعد از مدتی تمرین برایتان بصورت عادت درمی آید. دو چیز بطور همزمان انجام می شود که یادگیری سیدآسانا را کمی مشکل می کند، اول بخش فیزیکی و دوم بخش احساسی. بخش فیزیکیِ آن پرورش دادن بدن برای انجام این کار تا مرحله ای است که بطور جسمی کاملاً در موقع سیدآسانا احساس راحتی بکنیم. همه می دانیم که با تمرین می توانیم بدن را در جهت خاصی فرم بدهیم. اگرما قبلاً چارزانو نشستن را یاد گرفته باشیم و در انجام آن مشکلی نداشته باشیم، قاعدتاً اینکار هم نباید برایمان مشکل باشد. اما اگر تابحال چارزانو ننشسته باشیم، این نحوۀ نشستن بگونه ای که شرح دادیم چندان آسان نخواهد بود. اما راههای دیگری هم برای انجام اینکار هست که در ادامه بحث به آنها اشاره خواهیم کرد.
بخش دوم که کمی مشکل تر است سوار شدن بر احساسات جنسیی است که سیدآسانا ایجاد می کند. کاری که ما در سیدآسانا انجام می دهیم اینستکه انرژی جنسی خود را طوری تمرین دهیم که بطرف بالا جریان پیدا کند، و گرفتگی هایی را که در مسیر سیستم عصبی هست برطرف کند. ما سیدآسانا را به دو دلیل درموقع تمرینات معنوی خود انجام می دهیم: اول اینکه ما عملاً زمان قابل ملاحظه ای از وقت خود را صرف نشستن در پرانایاما و مدیتیشن می کنیم، که اگر در موقع این تمرینات به حالت سیدآسانا بنشینیم ، استفاده بیشتری از وقت خود کرده، و با اینکار سیدآسانا را تبدیل به یک تمرین روزانه کرده ایم. در نتیجه لازم نیست وقت بیشتری را به تمرینات خود اختصاص بدهیم. دوم اینکه پرانایاما و مدیتیشن با تأثیراتی که سیدآسانا بر بدن می گذارد همکاری و تعامل می کنند، تا جریان پرانا و سرورآگاهی خالص را در بدن ما بمقدار بیشتری گسترش دهند. بعلاوه از آنجا که ما مولاباندا و سامباوی هم انجام می دهیم، ادغام همۀ این تمرینات می تواند فرآیند تکاملی ای را که دارد در بدن ما بوقوع می پیوندد تقویت کند.
انرژی جنسی را مثل یک اسب وحشی در نظر بگیرید. ما می خواهیم از این اسب برای مقاصد مفید بهره برداری کنیم. چکار باید بکنیم؟ روی آن می نشینیم و از آن سواری می گیریم. البته اول ممکن است مثل یک توسن وحشی به اینطرف و آنطرف بپرد. اما بزودی اسب متوجه می شود که چه کسی کنترل را بدست دارد، و شروع به رام شدن می کند. او یاد می گیرد که خودش را با شرایط جدیدی که برایش پیش آمده تطبیق دهد. از آن ببعد ما می توانیم از او برای همان مقصودی که تربیتش کرده ایم استفاده کنیم. این درست همان کاریست که سیدآسانا می کند. آن شرایطی را ایجاد می کند که انرژی جنسی در جهت منافع ما خودش را با شرایط جدید وفق دهد. هدف ما در یوگا در رابطه با نیروی جنسی اینستکه انرژی آنرا بطرف بالا هدایت کنیم و با اینکار چیز بیشتری به کارکرد بیرونی آن که تولید مثل است اضافه کنیم. ما می خواهیم انرژی جنسی را تربیت کنیم تا ما را در جهت دگرگونی معنوی درونی مان یاری کند. در دروس گذشته وقتی از کندالینی و مولاباندا صحبت کردیم به این اصل اشاره کردیم. حالا می خواهیم آنرایک قدم فراتر ببریم. وقتی که متدهای تانترا را مطرح کنیم، چیزهای دیگری اضافه می کنیم که ما را درهمین جهت هدایت می کند.
به محض اینکه توسنِ وحشیِ انرژی جنسی ما در سیدآسانا شروع به رام شدن بکند، تجربیات ما در پرانایاما و مدیتیشن بطرز فاحشی تغییرمی کند.
آنچه که قبلاً یک انرژی جنسی دیوانه بود که به اینطرف و آنطرف می رفت، تبدیل به یک جریان انرژی می شود که بطور ملایم و دلپذیر رو به بالا حرکت می کند. درست مثل یک فواره که از پایین به بالا حرکت می کند. یک انرژی آرامش بخش روحانی و اکستاتیک که ما می توانیم براحتی برای همیشه در آن باقی بمانیم، زیرا دیگر یک توسن وحشی نیست. وقتی که ما از تمرین فارغ می شویم و بدنبال فعالیتهای روزانه می رویم، این انرژی حتی خارج از زمان سیدآسانا همچنان با ما باقی می ماند. از آن پس بیولوژی درونی ما که وابسته به جریان پرانا است به چیزی عظیم تر تبدیل می شود. این برای ما بصورت یک احساس طبیعی درمی آید، و ما از نور الهی سرشار می شویم. بعداز آن ما در همۀ امور زندگی خودکفاتر می شویم، و ازآن پس در وضعیت دلپذیری قرار می گیریم که می خواهیم دیگران را هم در آن شریک کنیم، زیرا نیازهای اساسی ما برطرف شده و ما سرشار از سروری هستیم که از درون به بیرون فوران می کند.
بنابراین سیدآسانا تمرین بسیار مهمی است. تمرینی است که تثبیت شدن در آن کمی سخت است اما به زحمت یادگیریش می ارزد.
اینکه چقدر طول می کشد که یک اسب وحشی را رام کنیم به خود فرد بستگی دارد. برای بیشتر افراد تدریجی است. یکی دوهفتۀ اول مشکل است. بعد از یک ماه امور کم کم به سامان می آید. بعد از سه ماه خیلی آسان می شود. پس از شش ماه تا یکسال تثبیت می شود و به بخشی طبیعی از تمرین روزانۀ ما تبدیل می شود. پس از چند سال ما عادت می کنیم که تمام مدت غرق در اکستسی باشیم، اما آنرا دست کم نگیرید زیرا اینکار هیچوقت برایمان عادی نمی شود و ما می توانیم هروقت که بخواهیم بدون اینکه تمرکز حواسمان را از دست بدهیم، در سیدآسانا بنسینیم و از سرور اکستاتیک لبریز شویم. این یک زندگی عادی برای یک سیستم عصبی بیدار شده است.
همۀ تأثیرات تمرینات پیشرفتۀ یوگا که قبلاً درین دروس به آنها پرداختیم با سیدآسانا بنحو چشمگیری تقویت می شود، و ما می توانیم خواستار پیشرفت بیشتر شویم. این نکتۀ مهمی است زیراهمیشه پیشرفتهای بیشتری وجود دارد. یک یوگی هیچوقت متوقف نمی شود، هر چقدر هم که تمرینات لذت بخش شده باشد.
در طول تغییراتی که در اثر سیدآسانا ایجاد می شود ما همچنان مثل قبل به تمرین پرانایاما و مدیتیشن ادامه می دهیم، و با حسها و افکاری که دراثر سیدآسانا پیش می آیند مثل حسها و افکاری که در موقع پرانایاما و مدیتیشن می آیند برخورد می کنیم یعنی بسادگی توجه خود را به تمرینی که داریم انجام می دهیم معطوف می کنیم. ما همچنین تمرینات مولاباندا و سامباوی را هم مثل قبل ادامه می دهیم. سیدآسانا تأثیر شگرفی بر باز شدن عصب ستون مهره ای یا سوشومنا و برخاستن رسانایی اکستاتیک دارد .
کسانی که بهردلیل قادر به نشستن بصورت چارزانو نیستند بازهم می توانند در حالت سیدآسانا قرار گیرند، و بروشی دیگر همان تأثیر را در خود ایجاد کنند. شما می توانید از یک چیز مصنوعی در موقع نشستن در تمرین استفاده کنید. یک گلولۀ لاستیکی یا یک بالش سفت یا هرچیزی که بتواند تقریباً همان فشاری را که پاشنۀ پا به پرینه وارد می کند ایجاد کند وسیلۀ مناسبی است. شما می توانید بدون اینکه بدنتان را بطور فیزیکی طوری تربیت کنید که بشکل خاصی خم شود، همچنان انرژی جنسی تان را تربیت کنید که بطرف بالا حرکت کند. این همان هدف اصلی سیدآسانا است.همۀ چیزهایی که در بالا شرح دادیم بهمان منوال خواهد بود، تنها تفاوت در این است که شما از روش متفاوتی برای بدست آوردن نتیجۀ یکسانی بهره گرفته اید.
اگر درهر زمانی تحریک بسیار زیاد باشد، بطوریکه نتوانید مدیتیشن یا تمرین دیگر خود را بصورت راحتی انجام بدهید، خیلی مهم است که از انجام سیدآسانا خودداری کنید. درست مثل بقیۀ تمرینات پیشرفتۀ یوگا. هروقت احساس کنیم که داریم در تمرینی زیاده روی می کنیم کمی به عقب برمی گردیم و بدین وسیله از خطرات احتمالی ناشی از تمرین بی رویه جلوگیری می کنیم. هیچوقت سعی نکنید قهرمان بازی درآورید، تا از مشکلات ناشی از تمرین اضافی رنج نبرید. همیشه متوجه باشید که زیاده روی نکنید. بهترین وضعیت مستحکمی را که با کاهش تمرین بدست می آورید برای مدتی حفظ کنید، و در آن آرامش بگیرید، بعد سعی کنید که دوباره بطرف جلو حرکت کنید. شما همیشه می توانید به عقب برگردید و تمرینات خود را از همانجا که رها کرده بودید از سر بگیرید.
استاد در درون شماست.
No comments:
Post a Comment