درس 12: اشتیاق مهمترین عامل پیشرفت

اشتیاق مهمترین عامل پیشرفت

همه می دانند که اگر بخواهیم در چیزی موفق شویم، هرچه که باشد، باید مرتباً آن را آرزو کنیم، و بخواهیم که در جهت برآورده شدن آن تلاش کنیم. اگر به افراد موفقی که می شناسید نگاه کنید، می بینید که همه در یک چیز مشترکند. اگر به زندگی آنها نگاه کنید می بینید که آنها برای رسیدن به تعالی در حوزۀ مورد نظرخود تلاش کرده اند. اما در پس تلاشهای آنها اشتیاق سیری ناپذیری برای کسب موفقیت وجود داشته که آنها را در جهت رسیدن به هدفهایشان به پیش برده و باعث شده است تا بر موانع غلبه کنند. آنها برای رسیدن به خواسته های خود سالها تلاش کرده اند.

این امر در مورد یوگا و مذهب یعنی رسیدن به وحدت الهی هم صادق است.

حضرت عیسی (ع) می فرماید: " انسانهای رستگار کسانی هستند که تشنۀ حقیقتند، زیرا آنانند که حقیقت را خواهند یافت". او همچنین می گوید: " بجویید، وخواهید یافت. در بزنید، و در باز خواهد شد".

این یک فرمول جادویی است. آرزو برای رسیدن به هدف مانند بذری است که در جهت رسیدن به هدف می کاریم. "اشتیاق مداوم مانند سوخت ( هیزم) است و تلاش روزانه مانند آتش". استمرار و هدف دو کلمۀ کلیدی هستند. بدون این دو عامل اساسی، آرزوها پراکنده می شوند واعمال ما بر چیزی متمرکز نمی شوند. اما با این دو همه چیز امکان پذیر می شود.

اگر ما اشتیاق را در خود ایجاد کنیم، و بطور مستمر و مداوم روی یک هدف خاص مانند رسیدن به وحدت الهی تمرکز کنیم، در اینصورت نوع خاصی از اشتیاق را در خود می پرورانیم که به آن سرسپردگی می گوییم. " سرسپردگی" جریان مداوم یک آرزو در مسیر یک هدف یا خواسته است. این کلمه ای است که بکمک آن راز موفقیت افراد موفق را توضیح می دهیم. مثلاً می گوییم " فلانی بسیار سرسپردۀ کارش است"، یا در مورد عرفای بزرگ می گوییم: "او بسیار به خدا سرسپرده است". این تصادفی نیست که سرسپردگی و بزرگی باهم در یکجا جمع می شوند. اولی بدون استثنا به دومی ختم می شود و دومی بدون اولی تحقق نمی یابد.

هر تصوری که شما از روشن بینی دارید، به هر آیین و سنتی که پای بند هستید، هر چیزی که الهام بخش شما در پیشرفت معنوی است، همان را در دل بپرورانید. اشتیاق موتور تمرین است. این همان چیزی است که به ما توان می دهد که تمرینات روزانه را هرقدر که طول بکشد ادامه دهیم. همین طور که ما تمرین می کنیم بمرور تجربۀ الهی ما رشد می کند، و با آن، سرسپردگی ما هم افزایش می یابد. با زیاد شدن سرسپردگی، پای بندی ما به تمرین افزایش می یابد، و هرچه بیشتر خود را وقف تمرین کنیم، تجربۀ الهی بیشتری بدست می آوریم. این امر باز خود منجر به سرسپردگی بیشتر می شود. پیشرفت به این صورت حاصل می شود. سرسپردگی ما را وادار به انجام تمرینات روزانه می کند، و این تمرینات منجر به تجربۀ الهی می شود، و تجربۀ الهی ما را در اشتیاقمان برای رسیدن به هدف مورد نظر بیش از پیش ثابت قدم  می کند.

 سر سپردگی با تمام توان و در حد اعلای خود بهترین دوست هر رهروی معنوی است.

اینگونه زیستن همیشه ساده نیست. تشنگی معنوی مدام انسان را آب می کند و به تحلیل می برد، اما نهایتاً فرد را در مسیر شکوهمند روشن بینی به پیش می برد. اشتیاق و سرسپردگی برای دگرگونی زندگی از طریق تمرینات پیشرفتۀ یوگا ما را مطمئن می کند که آنچه باید انجام شود، انجام خواهد شد.

در راستای آنچه باید انجام شود، بیایید تا در مورد قدم بعدی صحبت کنیم. بیایید یک عادت روزانه برای پرورش دادن سکوت عمیق ابدی در خود ایجاد کنیم. بیایید تا دربارۀ مدیتیشن صحبت کنیم.

استاد در درون شماست